چشمانم گریان است و دلم خون

دل من صاف است به زلالی آب

وچشمانم گریه می کنند مانند آسمان

پاهایم یخ زده

و دستانم خسته از پارو زدن

دیگر به چه امیدی زنده بمانم

وقتی که در این دریای بیکران ساحلی پیدا نیست

آری

این دریا غم من است

غم های من پایان نخوا هد یافت

حال که ترکم کردند و دلم شکست...

من نا امید نمی شوم و همچنان پارو می زنم

چون خدا را دارم

خدای من

دل شکسته ی من را ترمیم کن

و مرا از این دریا ی غم و خون نجاتم ده...

نظرات شما عزیزان:

golenaz

ساعت1:32---11 اسفند 1389

- [ایمیل]

salam
vebe khobo bahali dary
be manam ye sar bezan

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: