رفتی ، نگاه پنجره ها خیس آب شد
بی تو نفس کشیدن و ماندن ، عذاب شد

با هر نسیم می وزی اما چه فایده

سرمست دیگرانی و قلبم کباب شد

آماج دردهای کس دیگری شدن

باورنکردنیست که سهمم نقاب شد

دیگر کمر شکستگی ام را کسی ندید

شاعر قلم شکست و سکوت انتخاب شد

ای کاش قبل رفتن وتنها گذاشتن

آنبار فرصتی که برایم خراب شد....

حالا درون پیچ خم خود تنیده ام

گم می شوم و خاطره هایت سراب شد

دستی به تو رساندم و افسوس سهم من

از عاشقی ، تلنگرِ بر یک حباب شد

حالا، نگاه کن منم و شعرهای تلخ

شعری که برگ کهنه ی از یک کتاب شد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: