از لذّت حضور تو سرشار میشوم
با غصّه های چشم تو بر دار میشوم

هر شب میان کوهی از اندوه واژه ها
در خانه ی سکوت تو تکرار میشوم

دارم درست میشوم از جنس مرده ها
در خلسه ی نگاه تو دیوار میشوم

آنقدر ها که تو گفتی بدک نبود
این روز ها که در تبش آوار میشوم

شاید هنوز کودک غم میشناسی ام
[از وحشت شبانه که بیدار میشوم]

هر شب میان کوهی از اندوه واژه ها
چشم انتظار لحظه ی دیدار میشوم


 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: